Dassenhut

Afgelopen zaterdag was het dan zo ver. Al enige maanden verheugde ik me op de kans om vanuit een dassenhut te fotograferen. Het lukte me om Anita te overtuigen mee te gaan. Immers ook zij had nog nooit dassen gezien. We vertrokken s'ochtends rond 10 uur. Om 13.45 kwamen we aan bij de Bed & Breakfast die we geboekt hadden. Gelijk tijd voor een heerlijke lunch en die wisten onze gastheren wel te maken.

Met een volle maag besloten we een kort middagdutje te doen. Ik wilde uitgerust aan de avond beginnen, maar slapen lukte niet direct. Er bouwde gezonde spanning op. Hoe zou het licht zijn, zouden de dassen zich wel laten zien? Na 1,5 uur begonnen we onze spullen te pakken. Onderweg nog een kop thee gedronken en een laatste sanitaire stop gemaakt.

We hadden afgesproken bij een klein waterbonnetje en parkeerden de auto daar vlakbij. Maar hielden daarbij rekening met de waarschuwing dat de buurvrouw zich met haar deegroller zou melden als we te dicht bij de bron zouden parkeren. Nog even wachten in een heerlijk zonnetje op onze gids.

Onze gids Bertrand had een leerling bij zich. Geen wonder, want hij heeft zeer veel kennis van zaken en bezoekt zo'n 80 avonden per jaar de rassenhut en burcht. Gedurende de wandeling naar de hut vertelde hij honderduit over wat ons te wachten stond en over de dassen. Al wandelend kwamen we overigens langs een bever plaats. Maar gezien onze plannen was er geen tijd lang te wachten. We klauterden omhoog en kwamen licht bezweet boven. Een klein stukje verder staat de ruime hut. De hut heeft een kleine put waar je als fotograaf in kunt staan met je statief. Vandaar kun je prima de burcht zien. Er past een tweede fotograaf in, maar dan is het wel vrij krap. In dat geval zou ik een monopod aanraden. 

Onze gids en zijn leerling legden nog wat voer neer en het wachten kon beginnen. Dat duurde niet al te lang. Al binnen 30 minuten kwam de eerste das te voorschijn. Onmiddellijk was duidelijk dat de belichting de uitdaging van de avond zou worden. De zon scheen door het bos op de burcht, met grote contrasten als gevolg. Geruime tijd geprobeerd de belichting goed te krijgen en de twee foto's hierboven en naast zijn het beste resultaat. Beide moesten gecropt, om overbelichte elementen weg te snijden. 

Zoals verwacht veranderde de lichtomstandigheden snel. Het zonlicht viel niet meer op de burcht. Vrij veel van mijn foto's zijn daarom gemaakt op hoge ISO waarden. De dassen en vossen zijn beweeglijk en het was lastig om sluitertijden te krijgen korter dan 1/100.

Belichtingscorrectie was een andere manier om iets te winnen aan sluitertijd. De foto hiernaast is gemaakt toen het pikkedonker was en het buitenlicht aan gedaan was. De ISO 12.800 gebruik ik eigenlijk nooit, maar ik wilde met deze foto laten zien dat vastleggen zo wel kan. Zeker niet de beste foto die ik gemaakt heb die avond, maar nog best toonbaar op internet. Uiteraard niet geschikt voor een vergroting gezien de aanwezige ruis.

Ook een stel jonge vosjes lieten zich die avond verschillende keren zien. Ze zijn niet erg schuw en kwamen al snel vrij dicht bij de hut. Eerlijk gezegd vind ik veel van de foto's van de vosjes mooier dan de dassen foto's. Hieronder een set foto's van deze geslaagde avond.