Hutfotografie (5)

Fotograferen vanuit een schuilhut maakt een steeds groter deel uit van hoe ik mijn hobby beleef. Na de Dassenhut van vorige week, ging ik gisteren weer eens naar een hut van Han Bouwmeester. De bekendste hutten van Han zijn Hut 3, 6 en sinds kort 7. Hut 3 in Lemele is fantastisch en door mij al enkele keren bezocht. De topper van Hut 6 is de Ijsvogel en ook daar ben ik al geweest. Hut 7 is vrij nieuw en ga ik volgende week zondag, de langste dag van het jaar, bezoeken. Alle andere hutten van Han heb ik ook bezocht. Zelfs die in Gambia.

Nog vrij onlangs was ik in Hut 5 en het was een tegenvallende dag. Er kwamen niet veel vogels voorbij en het weer was net wat somber. Kan een keer gebeuren, want de natuur laat zich niet voorspellen. Vandaar dat ik gister bij het opstaan tegen drie uur mij afvroeg wat de dag zou brengen. De weersverwachting was niet optimaal en Hut 4 staat niet bekend om zijn enorme soorten rijkdom.

Maar toch goed gehumeurd op stap gegaan rond 3.15 uur. Extra vroeg van weg de gedeeltelijke afsluiting van de A1. Af en toe haat ik wegwerkzaamheden!Eerst de sleutel opgehaald en toen naar de hut. Maar dom als ik was dacht ik nog te weten waar die lag en stapte te vroeg uit, om het bos in te lopen met al mijn spullen. Al zoekend merkte ik dat er veel muggen zaten, die mijn lichaam aantrekkelijk vonden. Na 30 minuten zoeken vertwijfeld toch Han maar een SMS gestuurd en wakker gebeld (Sorry Han!). 

Uiteindelijk toch de hut gevonden en de setting op orde gebracht. Vorige bezoeker hadden erg veel takken achtergelaten, maar dat vind ik vaak rommelig. Dus even opgeruimd en nog kleine hoeveelheden voer neergelegd en eindelijk kon het fotograferen beginnen. Eerst maar is gespeeld met spiegeling, zoals bij deze Vink.

Verder hield een Grote Bonte Specht en zijn jong mij bezig. Het jong zeurde voortdurend om eten. Moeder en vader werkten zich een slag in de rondte, maar het jong vertikte het om ook maar iets zelf te pakken. Hij moest en zou gevoerd worden. Gelukkig maar, want de eerste foto's die ik maakte waren niet de beste. Soms paste beide spechten niet op de foto, soms was er sprake van overbelichting en soms zaten de ogen van 1 van de 2 dicht.

Ondertussen natuurlijk wel goed op blijven letten of er niets bijzonders voorbij kwam. Bijna ging het nog mis. Terwijl ik terugkeek naar de gemaakte foto's kwam er heel even een Groene Specht voorbij. Ik had zijn kenmerkende lach wel gehoord, maar dat gebeurd al eerder in andere hutten zonder resultaat.

Nu kwam de Groene Specht echter zonder geluid te maken. Opgewonden schoot ik een aantal plaatjes. de mooiste staat hier naast en laat prachtig de spiegeling zien. Het draaien van vele uren in de hutten begint zich terug te betalen, want het tafereel duurde misschien net twee minuten en met dit resultaat een nieuwe (voor mij) soort vastleggen op een mooie manier.

Twee minuten van geluk vergoeden dan het vroege opstaan, mijn onhandige gezoek, de muggenbulten en het gehannes met de Grote Bonte Specht. Uiteraard hoopte ik op een terugkeer en liefst met een jong. Maar de Groene Specht liet zich niet meer zien. Het werd donkerder en het begon af en toe te regenen. Vertwijfeld vroeg ik me af wat nu te gaan doen. Wachten tot het zou opklaren of gaan experimenteren. Daarbij help het dat ik in deze hut ooit de foto heb gemaakt, die boven in mijn homepage staat. Dus ook nu op zoek naar de kikker. Het resultaat is minder en staat in het overzicht onder aan het blog.

Ondertussen kwamen er af en toe Koolmezen langs. Tussen de regenbuitjes door kwamen ze ook badderen. En badderende Koolmezen zijn wat mij betreft fotogeniek. Dus aan de slag met een plannetje wat ik had opgedaan enige weken terug bij een lezing van Loulou Beavers. Zij leiden toen een high key foto zien die ze gemaakt had tijdens een safari in Namibie. Het was midden op de dag met schel licht en ze had besloten dat dit nadeel ook kon worden omgedraaid in een voordeel.

Bij weinig licht zou low key fotografie de oplossing kunnen zijn. Ben bij het uitvoeren achterfa wellicht iets te voorzichtig gebleven en had het donker nog iets meer kunnen gebruiken. Maar ben uiteindelijk toch erg blij met het resultaat hier naast. heb overigens geluk met de houding van dit jonge koolmeesje. Die schreeuwt naar zijn ouders en kijkt verontwaardigd, omdat zij niet met hem het water ingingen.

Al met al een zeer geslaagde dag. Geluk met de Groene Specht, experimenteren en uiteindelijk ook nog mooie foto's van de Grote Bonte Specht met jong. Die staan in het overzicht dat hieronder staat. Maar weer is het bewijs dat ook de minder bekende hutten van Han Bouwmeester meer dan de moeite waard zijn!