Workshop Vlinders van Loulou Beavers

Een natuurfotografie workshop en niet eens vroeg op hoeven staan. Wellicht kun je je niet voorstellen dat het bestaat. Maar wij hoefden ons pas om 10 uur te melden bij de Orchideeën Hoeve. De groep bestond uit 6 enthousiaste fotografen, waardoor er veel tijd is voor individuele begeleiding. Maar eerst was er nog tijd voor een kop koffie en de uitleg van Loulou Beavers.

Haar foto's zijn zeer karakteristiek en hebben vaak een dromerig gevoel. Ze kunnen mij zeer bekoren en na de boomkikker workshop van vorig jaar, wilde ik dit jaar een workshop volgen waar haar specifieke stijl nog meer aan de orde zou komen.

De dromerige sfeer creëert ze door te fotograferen door op de voorgrond staande grassen, bladeren of andere bloemen heen. Dat lijkt eenvoudig gezegd en snel aan te leren, maar je moet ook rekening houden met achtergrond, verstorende elementen, harmonie in de kleuren, licht en scherpte diepte. Ze gaat zo ver dat ze bewust onscherpte accepteert. Een typerende uitspraak vandaag was: "Het is moeilijker een mooie onscherpe foto te maken, dan een mooie scherpe foto." Hiernaast een foto waar ik zelf erg blij mee ben.

Na de uitleg een korte wandeling en aan de slag in de vlinderkas. Ik begon met erg weinig vage beelden, die meer registratie zijn dan sfeerplaten. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, dus even teruggelopen naar Loulou en hulp gevraagd. Soms aarzel ik om dat te doen, maar zoals ze zelf zegt: "Verwacht niet van mij dat ik een telepatisch vermogen heb."

Belangrijke tips waren let op losse stengels,  takjes en bloemen en probeer daar gebruik van te maken. Eerst bij de struik gebleven waar zij ook bij stond. Paar keer een plaatje laten zien en vervolgens met wat meer zelfvertrouwen aan de slag gegaan. 

Tijdens de lunch, die prima smaakte, konden we commentaar vragen op onze foto's en naar elkaars foto's kijken om er van te leren. Leuk om te zien wat anderen gemaakt hadden. Vroeg ook commentaar en dat was dat ik het begon te begrijpen. Kreeg zelfs positief commentaar op de foto hiernaast. Zelf had ik hem ongetwijfeld in de prullenbak gegooid.

De foto's die ik s'ochtends maakte heb ik gemaakt met een 70-200 mm 2.8 lens en een tussenring. Daarmee kreeg ik mooie sfeerbeelden. Na de lunch had ik mijn telelens verruild voor een 100 mm macrolens. Ik wilde kijken of ik daarmee ook het zelfde resultaat kon boeken. Na 45 minuten proberen was mijn conclusie, dat het veel lastiger is.

Ben daarom weer terug gegaan naar mijn telelens. Nu zonder tussenring en op fullframe. Wel veel zwaarder en eerlijk gezegd was mijn middag minder productief. Ik vond het moeilijk nieuwe ideeën te bedenken. Ook waren best veel foto's bewogen. Had weliswaar mijn statief bij me, maar de methode Loulou Beavers vraagt continu je camera verplaatsen om doorkijkjes te beoordelen. Zo is bij de foto hiernaast het doorkijkje gemaakt via een gat in een blad.

Na afloop bood Loulou ons nog een drankje aan en bespraken we nog onze ervaringen. We hebben allemaal veel geleerd en veel plezier beleefd aan de workshop. Dat het niet altijd gelukt is om me aan de opdracht te houden blijkt ongetwijfeld ook uit de foto's hieronder.