Experimenteren in hut 6

Fotograferen vanuit een hut doe ik regelmatig. Meestal vanuit boshutten van Han Bouwmeester, maar laatst ook vanuit een hut bij de Balgzandpolder. Inmiddels heb ik ook hut 6 van Han bouwmeester een aantal keren bezocht. 

Bij hutfotografie blijft het lastig met welke lens ga je fotograferen. Bij boshutten, omdat je meestal de relatief kleine vogels fotografeert, maar ook klaar wil zitten voor de roofvogel die een bad komt nemen. En in hut 6, omdat je enerzijds een mooie foto wil maken van een badderende Kleine Plevier, die net iets te ver weg zit en anderzijds omdat je de vissende reiger, die vlak voor de hut zijn stekje heeft, mooi wil vastleggen.

Eerlik gezegd zijn er natuurlijk geen foute keuzes. de vraag is wat doe je met het materiaal en wat is je belangrijkste doel. In hut 6 was het dit keer het vastleggen van de IJsvogel. Daar heb je een lange lens voor nodig, dus ik had op mijn Canon 1D Mark IV een 1.4 converter en mijn 500 mm lens gemonteerd. Prima voor de IJsvogel en net genoeg om nog enigszins redelijk de kleine plevier vast te leggen.

Zoals dat wel vaker gaat als je je zelf een doel hebt gesteld, ging het ook vandaag. Allerlei vogels lieten zich zien, maar de IJsvogel niet. Waar het aan ligt weet je nooit. Was het de harde wind, die recht op de hut stond en zeker later op de dag het water deed golven, of waren het de aanwezigheid van een Havik, Buizerd en een Boomvalk, die allen het luchtruim onveilig maakten, maar weigerden te gaan zitten voor een foto. Vermoedelijk toch het laatste. 

Ondertussen liefde Blauwe Reiger zich regelmatig zien. Al vrij snel kon ik hem deels vastleggen met een vis als vangst. Uiteraard slechts deels, want ik had immers te veel lens. Even heb ik overwogen het plan te veranderen en verder te gaan met mijn 70-200, die ik ook bij mij had. Eerst maar is gemonteerd op een fullframe camera, maar ja dan mis je toch wel veel. Zo lukte het niet om mooie vliegbeelden te maken van de Witte Kwikstaarten vlak voor de hut.

Ik besloot dan ook te gaan experimenteren met delen van de Blauwe Reiger vast te leggen. De eerste foto's deden mijn wenkbrauwen fronsen. Wat moet je daar nou mee, vroeg ik mij zelf af. Al spelend werden de resultaten aparter. Zo besloot ik alleen delen van de hoofd en de imposante bek vast te leggen, maar ging uiteindelijk zelfs zover alleen het lijf en een deel van de poten vast te leggen.

Ben eigenlijk nog steeds niet overtuigd of ik de resultaten van mijn experimenteren mooi vind. Wellicht wijst de tijd dat uit en verwijder ik binnenkort dit blog, of voeg ik enkele foto's toe aan mijn portefeuille overzicht.

Verder wisselde de omstandigheden, die dag regelmatig. Tijdens de regenbuien werd het soms behoorlijk donker. Waardoor sommige foto's toch wat donker zijn uitgevallen. Dat is het beste zichtbaar bij de serie, die ik gemaakt heb van het paren van Meerkoeten. In de hut kom je immers bedrogen uit. Het schermpje van de camera lijkt altijd lichter. Volgende keer nog iets vaker naar het histogram kijken.

Hieronder staan nog meer klassieke foto's van o.a. een Oeverloper, Kleine Plevier, Zwarte Kraai en Holenduif, en de parende Meerkoeten, maar ook nog enkele foto's van mijn experiment. Laat gerust je mening achter, ook als je het niets vindt!