Hutten in Gambia

Vorige week was ik samen met mijn vrouw op vakantie naar Gambia. Een heerlijk land voor een vakantie, waarin zonnen en genieten van vogels centraal staan. Vier jaar terug zijn wij er ook geweest. Ik heb toen genoten van de vogels in de tuin van het toenmalige Sheraton hotel. Dit keer verbleven we in het iets centraler gelegen Senegambia Beach Hotel.

Mijn plan was om ook hier fors gebruik te maken van de mogelijkheden in de tuin. Zo worden er Kapgieren gevoerd. Ik had allerlei hulpmiddel meegebracht om experimenten te kunnen doen. In een volgend blog zal ik daar meer over schrijven. 

Maar uiteraard wilde ik ook buiten het hotelterrein op stap. Vier jaar terug  huurde ik de hut van Han Bouwmeester in Gambia. Het beviel mij goed en ik besloot ook deze keer gebruik van deze mogelijkheid te maken. Op de derde dag van onze vakantie werd ik rond 7.30 uur opgehaald door Yankuba, de beheerder van de hut en een uitstekend vogelgids.

Na een klein uurtje rijden kwamen we bij de hut. Voor de hut is een waterbak, met grote aantrekkingskracht op de vogels en ander dieren uit de omgeving. Naast de grote waterbak is er ook een tweetal kleinere bakjes. Bij één van de waterbakjes brachten we de GoPro aan om met behulp van de iPhone video's en foto's te kunnen maken.

Eenmaal zittend in de hut bleef Yankuba mij vergezellen. Ideaal om twee redenen. De eerste is dat hij veelal de vogels eerder zag en de geluiden snel herkende. De tweede is zijn grote kennis van de vogels en het feit dat ik daardoor geen tijd hoefde te besteden aan mijn vogelgids en het zoeken van de vogels.

Daar het water de hoofdreden van het bezoek van de vogels is en dit het droge seizoen is, was het al snel druk. In eerste instantie vooral om water te drinken, maar naar mate de dag vorderde meer en meer ook om te badderen. Vogels die veel voorkomen zijn Weavers en Bisschops, Honeyguides, Waxbills en Trushes.

Er waren ook een aantal heel bijzondere ervaringen. Zo verdwenen op enig moment alle vogels uit beeld en kwam een African Harrier Hawk (zie foto hierboven) langs om te drinken. Deze Havik bleek erg schuw en vertrok toen ik bewoog om mijn camera met kortere lens in positie te brengen. Naast het portret bleef ik achter met een leuk GoPro filmpje en een GoPro foto. 

Op enig moment lieten een aantal Mongoose zich even zien achter het hek wat achter de waterbak. Ze durfden niet zomaar te komen en verdwenen uit beeld. Ruim 1.5 uur later kwamen ze in een veel grotere groep terug. Ze renden naar de waterbak en dronken een kleine dertig seconden om onmiddellijk weer te vertrekken. Snel schoot ik een aantal plaatjes, waaronder de foto hiernaast. 

Lastig in dit soort situaties is dat je niet veel tijd hebt om instellingen aan te passen en dat er relatief veel stronken in de waterbak liggen. Je bent overigens vrij om de setting aan te passen, maar als je de waterbak te leeg maakt komt de nadruk te liggen op betonnen randen en bodem. Overigens zijn die nodig om te voorkomen dat de waterbak wegspoelt in het regenseizoen.

Ook de Swallow-tailed Bee-eater liet zich een paar keer vlakbij de hut zien. Mijn reactie snelheid moet omhoog, want het enige plaatje dat ik kon maken is verre van optimaal. De tak waar de vogel opzit loopt dwars voor het hoofd langs. Wel legde ik nog een Scarlet-breasted Sunbird vast. Een soort die ook Yankuba niet vaak bij de hut heeft gezien.

Lastig bij hutten blijven de leeskeuzes. Ik fotografeerde met de 1 D Mark IV en de 500 mm lens. Was mijn converter stom genoeg vergeten in het hotel, en die miste ik toen de Pygmy Kingfisher op bezoek kwam. Maar de eerlijkheid gebied dat met converter de foto van de African Harrier Hawk wel een erg close portret zou zijn geworden.

Later op de ochtend werd het af en toe iets stiller. Veel verschillende Duiven kwamen drinken en badderen. Mooie soorten vond ik verder de Lavender Waxbill en de Yellow White-eye.

Ook kwam er nog een koe langs de omheining. Smachtend keek die naar het water. Gezien het feit dat het water hier naar toe moet worden gebracht was het maar goed dat de koe zijn dorst niet kon lessen. Rond twee uur vond ik het mooi en besloten we terug te rijden naar het hotel. Yankuba stelde voor om een paar dagen later naar het Abuko Nationaal Park te gaan. Daar is ook een hut. Minder mooi is daar, dat het water en de gaten om door te fotograferen niet op ooghoogte zijn. Ook is er geen camouflagenet, waardoor stilzitten nog belangrijker is.

Twee dagen later gingen we weer op pad. Iets minder vroeg weg en iets korter rijden. Terwijl we naar binnen gingen zagen we direct een Shikra. Maar die was niet het hoofddoel van de trip. Dat waren de Violet Turaco en de Green Turaco.

Yankuba plaatste de GoPro vlakbij het kleine waterplasje wat voor de hut ligt. Vrij snel daarna liet de Violet Turaco zich horen en kort zien. Heel voorzichtig kroop die naar beneden door het struikgewas. De eerste keer dat de vogel bij het water kwam zat hij grotendeels verscholen achter de takken. Later liet die zich beter zien, mede omdat Yankuba een paar zeer hinderlijke takjes had weggehaald.

Regelmatig kwam de Shikra voorbij, maar dat betekende ook dat het aantal andere vogels soms wat beperkt bleef. Het was bovendien lastig om de Weavers, Bronze Manikins, Westen Bluebills en Greenbul vast te leggen door wisselend licht en veelal een onrustige achtergrond. 

Na enige tijd kwam een andere fotograaf met zijn gids langs. Ze hadden wat minder geduld dan wij, en misten daarom de Green Turaco. Die liet zich bijna niet zien, daar hij gebruik maakte van de dekking van de struiken. Maar heel even in de openheid gaf toch de kans om een mooie foto te maken.

Al met al is deze hut een leuke ervaring geweest wat betreft soorten, maar voor fotografie lastiger. We zijn dan ook rond 1 uur teruggegaan naar het hotel. Er was veel verkeer en ik was dan ook nog net op tijd voor de lunch met mijn vrouw.

Uiteraard nam ik afscheid van Yankuba. Voor mij was hij de ideale gids. Zijn kennis van zaken en de toegang tot de hutten zijn waardevol. Bij een volgend bezoek zal ik hem vragen mij te gidsen naar de vele andere mooie vogelplekken in Gambia. Mocht je hem ook willen benaderen stuur hem dan een e-mail.

Tot slot nog een aantal beelden van de beide hutten.