Voorafgaand aan mijn trip naar Gambia, besloot ik om de reis aan te grijpen voor en aantal experimenten. Ik had de volgende experimenten in gedachte:
1. Het maken van een foto met behulp van een infrarood trigger met groothoek van een Kapgier.
2. Het fotograferen van badderende Kapgieren met mijn afstandsbediening.
3. Het fotograferen en maken van video met de net aangeschafte GoPro 6 bij de voeder en drinkplaats, alswel bij de hut van Han Bouwmeester in Gambia.
4. Het fotograferen van vogels in de hotel tuin met behulp van flitsers en de net aangeschafte Magmod Magnifier (flitsversterker).
In dit blog meer over mijn ervaring bij deze experimenten. Soms redelijk succesvol, maar ook heel veel ploeteren voor een paar mooie beelden.
Het eerste experiment was mede ingegeven door een blog van Geurt Besselink. Dit uiterst leesbare blog gaf een heldere uitleg over de werking. Ik besloot gebruik
te maken van de infrarood module.
Op de plek waar gevoerd zou worden, een standaard routine in de tuin van het Senegambia Beach Hotel, zette ik de twee triggers neer en sloot de receiver aan op de camera. Als proef een aantal
keren gelopen door de infrarood trigger. Thuis had ik alle frequenties al gesynchroniseerd om dat niet ter plekke uit te hoeven zoeken. Na enig experimenteren met de volgorde van aanzetten van
triggers, receiver en camera lukte het mij mijn voeten vast te leggen. Gelijk ook gekeken naar scherpstelpunt (iets voor de trigger gezien vanuit de camera), diafragma en belichting. Ik wilde
graag publiek op de achtergrond en dat leek te lukken.
Toen het voeren begon kon ik de foto hiernaast maken. Eigenlijk had ik liever dichter op de Kapgieren gefotografeerd, maar daarbij kwamen twee problemen kijken. Allereerst bleek dat de Kapgieren niet heel dicht bij de camera durfden komen. Ten tweede is het scherp krijgen van de foto een lastige kwestie. Zeker als je zowel de Kapgieren als het publiek scherp wil hebben, moet de camera op behoorlijke afstand van de triggers staan. Door een app te gebruiken voor het bekijken van de hypoerfocal distance kwam ik er achter dat het scherpstelpunt minimaal een meter verder op moest liggen bij de instellingen van de camera. Het lukte de dagen daarna niet echt om betere foto's hier van te maken.
Het tweede experiment was om badderende Kapgieren vast te leggen. Met de triggers wilde ik het niet proberen, gezien de lichte angst die de Kapgieren lieten zien voor triggers en de camera. Daarom heb ik gekozen om de Hahnel Pro set te gebruiken als afstandsbediening.
Uiteindelijk heb ik heel wat uurtjes doorgebracht om mooie beelden te proberen te maken. Het eerste waar ik tegen aanliep is weer het juiste scherpstelpunt. Ik begon met autofocus, maar dat leidde tot foto's met een onscherpe vogel en een scherpe achtergrond. Daarna overgegaan naar scherpstelpunt vooraf vast zetten. Maar nu bleek het badderen niet altijd op het zelfde punt te gebeuren.
Daarom ook nu weer de hyperfocal distance berekent en de camera daar op ingesteld. De camera moest ook nu iets je verder weg staan dan gewenst. Lastig was dat daardoor het kraantje vaak in beeld kwam en dat de camera minder verdekt moest worden opgesteld. Verder is het lastige dat badderen met name plaats vindt midden op de dag, als er schel licht is.
Over tijd raakte de Kapgieren gewend aan de camera en begonnen er zelfs belangstelling voor te tonen. De eerste foto bij dit blog is er een resultaat van. Af en toe moest ik ingrijpen om mijn camera te redden! Het derde experiment was het inzetten van de GoPro 6. Het eerste deed ik dat door hem op een kleine statiefpoot te zetten. Tussen de Kapgieren en bij het badderend. De bediening wordt gedaan vanaf de IPhone. Zeker niet optimaal, want zodra het beeld loopt heb je geen zicht meer op de opname. De kennis , die ik heb van de GoPro 6 is vrij beperkt, daar ik hem pas kort heb. Er zijn op internet genoeg instructiefilmpjes te vinden en het bestuderen daarvan is zeker zinvol.
Best een aardig iets om te doen, maar voor mij toch niet direct geslaagd. Zo moet ik de camera beter recht zetten en is het tegenlicht effect toch wel wat hinderlijk. De bewerking is overigens gedaan in GoPro Quick handige software om snel een filmpje te maken en te plaatsen op YouTube. Zelf vind ik de video van een aanvliegende African Harrier Hawk al iets beter. Om die te maken had ik de GoPro vast gemaakt, samen met de gids, die mij begeleidde naar de hut, aan een tak vlakbij de waterbak. Vier problemen die zich daarbij voordeden zijn:
1. Je weet niet van te voren waar de vogel vandaan gaat komen en hoe die gaat zitten (hier met de vogel te veel naar rechts).
2. De scherpte en fotografische kwaliteit is duidelijk minder dan van een video gemaakt met bv een fullframe camera.
3. De GoPro is toch nog vrij zwaar en de constructie verzakte langzaam aan, waardoor de compositie veranderde.
4. De accuduur is veel korter dan de hele periode waarin ik in de hut zat. Tussentijds verwisselen kan uiteraard, maar werkt mogelijk verstorend.
Voordeel is wel dat de camera klein is en minder afschrikt. Al maakt de GoPro wel een geluid bij het opstarten van een opname.
Het vierde experiment was met de Magmod Magnifier. Dit is een versterker voor je flitser, waardoor je over een grotere afstand kunt flitsen. Voor natuurfotografie en zeker voor vogelfotografie is dat een handig hulpmiddel. Met je gewone flitser kom je al snel niet ver genoeg.
Ik heb dit experiment uitgevoerd door met mijn camera, 100-400 mm lens en flitser met de magnifier er op rond te lopen. Daar zit al gelijk een eerste beperking. De Magnifier is vrij zwaar en ik kon de flitshoek daardoor niet meer goed aan passen. Een deel van de foto's van bv een Hammerkop moest ik daarom flink nabewerken om een enigszins gelijkmatige belichting te krijgen.
De kracht van de aanpak is echter ook indrukwekkend. Op een vroege ochtend vond ik een plekje waar een Brown Babbler regelmatig even kwam zitten met een strootje voor het nest dat werd gebouwd. De achtergrond was erg rommelig, maar wel op een paar meter afstand. Door een hele korte belichtingstijd (1/2000ste) te combineren met het inflitsen op hoge snelheidssynchronisatie (zie uitleg van Sonja van Driel) kon ik bijgaande foto maken. De achtergrond wordt door de beperkte belichting helemaal zwart en de vogel wordt door deze combinatie mooi bevroren, waarbij het strootje mooi loskomt van de achtergrond.
Al met al vond ik het zeer geslaagd om een hele week te werken aan het verbeteren van mijn skills en aan de verschillende experimenten. Zoals altijd blijkt er veel te leren. Ik kan iedereen aanraden om ook te experimenteren met de verschillende hulpmiddel, camera's en flitsers. Tot slot nog wat beelden!