Natuurfoto's
Andius Teijgeler
Na ruim twee en een halve week op stap met Anita en vrienden in Zuid Afrika, vertrok Anita vanaf Duban en brak voor mij een droomreis aan. Elf dagen Zimanga, waarvan 9 echte fotodagen. De reis heb ik geboekt via Wildpix Travel. Zimanga is een Private Game Reserve, met hutten die zijn aangelegd met hulp van Bencé Maté, de Master van de Hutfotografie.
Naast fotograferen uit hutten bestaat het programma uit gamedrives. Deze gamedrives zijn in principe met maximaal drie personen, zodat iedere fotograaf voldoende plek heeft om aan beide kanten te fotograferen en zijn apparatuur kwijt te kunnen.
Op vrijdag 13 juli vertrokken we van Durban naar Zimanga. Ik had afgesproken op tijd op het vliegveld te zijn, met Martin Steenaut, de gids van Widpix Travel. Helaas hadden vele gasten vertraging, waardoor we lang op het vliegveld hebben gewacht. Gelukkig had Anita een leuke eettent gevonden en kon ik haar wat langer zien!
Daar het ruim drie uur rijden is kwamen we in het donker aan en zagen onmiddellijk vijf Leeuwen. Onderweg werd gelukkig nog gestopt, want met 13 gasten in 1 busje was verre van comfortabel. Opvallend was daarbij dat één van de gasten, de kleinste van formaat de beste plek inpikte. Deze Italiaan bewees de rest van de week hoe belangrijk je reisgenoten zijn. Hij lapte alle regels aan zijn laars en al snel hadden wij besloten, ook bij een vrij plekje in een hut, hem niet toe te laten.
Bij aankomst werd de groepsindeling bekend gemaakt. Ik kreeg gezelschap van de mij onbekende Alain en Wietse. We konden het gelukkig wel erg goed met elkaar vinden. Onze vaste gids was Jono, die verder ook zorg had te dragen voor de twee Italianen en Martin, die ook een groepje vormde. Jono bleek niet alleen ongelofelijk veel van de bush te weten, maar had ook een prima oog voor onze wensen als fotograaf. Onze eerste activiteit was de volgende ochtend en ving om 6 uur aan. Vandaar dat we na het eten snel gingen slapen.
De gamedrive de volgende ochtend vonden de gidsen twee mannetjes Leeuwen. Ze zaten diep in de bush verstopt. Net als veel andere dieren hadden ze bescherming gezocht tegen de koude wind. Dat ze toch gevonden werden heeft er ook mee te maken dat veel dieren zijn gechipt. Gezien de relatief korte drives van drie uur is dit geen overbodige luxe als je voldoende tijd wil overhouden voor fotografie.
Die middag gingen we voor het eerst naar een overnighthide. Dit keer naar Tamboti, een nieuwe hut, die pas sinds mei in gebruik is. Daar er ook een voer plek is voor roofvogels en gieren, konden we ons s’middags vermaken met Marabou Stork en Tawny Eagle. Ook liepen er een aantal Wooly-necked Storks rond.
De avond en nacht werden een hele lange zit met af en toe een beetje slapen. Behalve een Scrub Hare, een Muis en een Sprinkhaan liet alleen een Hyena zich zien. Echter te ver weg om goed vast te kunnen leggen. Toen we de volgende ochtend om 9 uur, na een verblijf van bijna 19 uur werden opgehaald waren we enigszins teleurgesteld. Wellicht wilde de natuur onze overspannen verwachtingen wat temmen.
De tweede middag mochten we naar de Lagoonhut. Een prachtige hut, die erg veel lijkt op een hut van Bencé in Hongarije. Geheel in lijn met de fotografieprincipes van Bencé kun je mooi gebruik maken van de bergen in de verte voor een mooie achtergrond. Als een vogel in de zon staat en de bergen in de schaduw liggen, kun je middels onderbelichting mooie effecten bereiken. Bij Bencé in Hongarije had ik dat geoefend en nu kon ik het mooi toepassen.
Belangrijkste doelsoorten zijn watervogels, zoals de Grote en Kleine Zilverreiger, Hammerkop, Afrikaanse Lepelaar en steltlopers. Zoals te verwachten was in Afrika, is ook de African Fish Eagle nadrukkelijk aanwezig. Die begint nu aan het broedseizoen en wil zijn territorium beschermen tegen andere mannetjes. Daarbij ziet hij zichzelf in de spiegelglas ruiten aan voor een concurrent en plaats regelmatig een aanval. Door de ruiten schuin te zetten kun je dit beperken, ook om vuile ramen te voorkomen. Hoogtepunt voor mij was het op zeer korte afstand fotograferen van de Black Crake en zijn jong. Die had ik al wel eerder gezien en vastgelegd, maar vanuit een jeep kan dat niet echt mooi.
De volgende dag hadden we weer een gamedrive, nu met vijf Leeuwen en meer in het zicht. Lekker om ze zo te kunnen fotograferen. Die middag gingen we naar de oude overnight hide Umgodi. Daar was twee dagen er voor nog een drinkende Leeuw in de nacht vast gelegd. Die had deze nacht echter geen dorst of was ergens anders in het resort. Al vrij snel kwamen er verschillende Warthogs drinken. Net toen ik in de keuken was liet een Nyala zich zien. Snel repte ik me terug naar mijn plekje, maar te laat. Zag hem net vertrekken.
Gelukkig werd het die nacht goed gemaakt door de Buffelo’s. Die kwamen met vijf tegelijk en later in kleine groepjes drinken. Met de groothoeklens en de Buffalo’s op 3 à 4 meter kun je prachtige weerspiegelingen krijgen. Ook kwam er één olifant langs om te drinken. Die zijn zo groot en imposant, dat ik bijna vergat dat de instellingen moesten worden aangepast.
Moe maar voldaan werden we om 9 uur opgehaald. Snel ontbeten en aar bed, want het programma ging gewoon door. S’middags weer gamedrive met focus op Olifanten. We waren er getuigen van dat één van de Olifanten ging liggen en weer opstond. Bij het opstaan zwaait de olifant één poot om hoog om hem neer te laten dalen en beweging in zijn lichaam te krijgen. Met zijn enorme gewicht van wel 5000 kilo weer hij toch op te staan. Erg leuk om vast te leggen, al was het licht niet optimaal, daar het weer nog steeds te wensen over liet. S’avonds nog even gelezen in de Elephant Whisperer van Lawrence Anthony. Een heerlijk boek over de introductie van een kudde Olifanten in het Thula Thula reserve.
De Vulturehide / Gierenhut stond de volgende ochtend op het programma. Die worden gevoerd met ingewanden, omdat ze foto’s met karkas niet mooi vinden. Persoonlijk vind ik de ingewanden juist een iets minder gezicht. We hadden met name White Backed Vultures en Tawny Eagles. Best lastig fotograferen zijn de gevechten. Er is vaak een groepje Gieren met daar om heen de Bonte Kraaien en tussendoor een Arend. Ik vind dan ook dat ik, ondanks het prachtige licht, niet erg goede beelden heb gemaakt.
Die middag was het totaal anders. We gingen op gamedrive en hadden direct succes. De Leeuwen in Zimanga kunnen in bomen klimmen en vier hadden een prachtige boom uitgekozen om in te slapen. We hebben ze de hele middag gefotografeerd onder wisselende lichtomstandigheden. Samen met Jono zochten we naar de mooiste plekjes om goede achtergronden te krijgen.
Eerst fotografeerde we met de zon en later bewolking in de rug. Daarna kozen we voor zijlicht met als achtergrond de bergrand. ten slotte eindigden we met tegenlicht bij een ondergaande zon. In zo'n situatie heb je in een gewoon safaripark, deze mogelijkheden niet. Er zijn veelal limieten voor het aantal voertuigen en in een dergelijke situatie hadden wij normaal al lang weg gemoeten. Alleen in sommige Private Game Reserves in Botswana en Zambia heb ik meegemaakt dat we ons langere tijd op één onderwerp konden richten.
Uiteraard wilden we ook beelden van het onhandige afdalen van de Leeuwen. Daarbij werd geadviseerd om voldoende uit te zoomen. Ik bedacht dat het leuk was om bij de eerste Leeuw te laten zien dat de andere nog in de boom zaten en vervolgens meer in te zoomen. Maar toen de eerste was gegaan, bleven de andere drie nog een tijdje hangen. Ondertussen werd het donker en was het vastleggen van de afdaling een hele opgave geworden. met een silhouetten opname, kreeg ik echter een leuker beeld! Ondanks de vermoeidheid s’avonds snel naar de resultaten gekeken. Enthousiast en vol adrenaline naar bed!
Volgende ochtend hadden we relatief een rustige ochtend. We zaten in een Drinking Hide en hoewel de setting volgens mij beter kan, kregen we toch een aantal kleine vogeltjes op een leuke manier voor de lens. Idee is om de reflecties goed vast te leggen, liefst in combinatie met wat acte. Daar er langs de randen op een lelijke verhoging wordt gevoerd is er mijns inziens weinig kans op leuke acties.
Die middag mochten we onze tweede kans wagen in de oude overnighthide. Die heeft in de late namiddag tegenlicht, wat helaas te veel reflecties van ons als fotografen gaf bij het bezoek van een Wildebeest. Uiteraard kwamen ook nu de Buffalo’s. Die besloten niet netjes op een rijtje te gaan drinken, maar er een zooitje van te maken.
Net als de eerste keer werd er af en toe met de koppen tegen elkaar geduwd om de hiërarchie te bepalen in de groep. Uiteraard kwam er ook een Warthog drinken met Oxpeckers, die hem begeleidden. Midden in de nacht zag en fotografeerde Wietse nog een katachtige op grotere afstand. Dat bleek een Large Spotted Genet te zijn, maar die had geen dorst en kwam niet drinken. Doordat er minder activiteit was heb ik nog even kunnen slapen!
De volgende middag maakten we een gamedrive met als doelsoort de Cheetah. Die werd gevonden en daar die lach te slapen konden wij uit de jeep en vanuit een lage positie fotograferen. Af en toe richtte die zijn hoofd op en konden we een plaatje schieten. Er is momenteel maar één Cheetah. Twee anderen zitten in de Boma en worden binnenkort vrijgelaten. De twee mannetjes Leeuwen hebben daar hun bedenkingen bij en laten bij de Boma regelmatig weten wie de baas is.
Later die middag Struisvogel met tegenlicht en twee White Rhino’s met twee jongen vast kunnen leggen. Het was inmiddels prachtig weer en uiteraard maakten we ook nog gebruik van de zonsondergang.
Zaterdagochtend was er weer een gamedrive gepland. We gingen op zoek naar de Zwarte Neushoorn. Jono scande op vele hoge punten in het reserve met zijn ontvanger, maar nergens ontvingen we een signaal. Waarschijnlijk waren de Zwarte Neushoorns verscholen in een diepe greppel. Ondertussen konden we grote delen van het reserve bewonderen.
We hadden daarbij het geluk, dat de zonsopgang en de koude nacht zorgden voor prachtige dampen en lage bewolking in de verte. We vatten het idee op om daar gebruik te maken bij het fotograferen van Giraffes, maar die werkten niet echt mee. Later kwamen we nog een moeder Giraffe met twee weken oud jong tegen. We bleven enigszins op afstand om ze niet teveel te verstoren.
In de middag weer naar de Lagoonhide. Weer African Fish Eagle, Great and Little Egret, Black Crake, Egyptian Geese en Pied Kingfisher. Hoogtepunt voor mij was echter de Three-Banded Plover, die kwam badderen vlak voor het raam. Gaf de gelegenheid mooie beelden te maken met mijn 100-400 mm lens en de 1DX.
Zondagochtend was onze laatste gamedrive. We hadden geen specifiek doel, maar de Leeuwen schotelden ons een prachtige kans voor. Ze hadden een Wildebeest gedood en genoten van hun maaltijd. Af en toe gingen ze even weg om te slapen, maar regelmatig kwamen ze terug. Daar heb ik leuke beelden van kunnen maken.
Zo is de foto aan het begin van dit blog tijdens deze gamedrive gemaakt. De beelden van het eten zijn ook geslaagd, maar zo’n gruwelijk tafereel hang je liever niet aan de muur.
Die week was de Tamboti, de nieuwe overnighthide, nog niet heel succesrijk. Maar een laatste kans laat je als natuurfotograaf natuurlijk niet lopen. En als het niets zou worden konden we de gemiste uurtjes slaap de volgende dag tijdens de terugreis met o.a.een nachtvlucht wel inhalen.
De middag werd gekenmerkt door de aanwezigheid van in totaal 8 Tawny Eagles, enkele Witruggieren en twee Maribou’s. Af en toe werd er gestreden om het voer. Bij de hut wordt net als bij de Vulturehide gevoerd met darmen en andere ingewanden. De Eagles en de Marabou Stork zijn daar niet vies van.
De nacht begon stil. Tot 1 uur, toen ik besloot even te gaan slapen, waren een muis, de kikkers en een Scrub Hare het hoogtepunt. Koud in bed maakte Alain mij wakker. Er was in het verre struikgewas iets actief. Het was een groepje Kudu’s. Ze lieten zich niet verleiden om te komen drinken. Toen ze enige tijd uit beeld waren weer gaan liggen. Vrij snel er weer uit voor een bezoek van twee Olifanten. Die kwamen wel drinken. Erg aan de zijkant, waardoor ik last had van het schot, dat moet voorkomen dat er ongewenst licht binnenvalt in de hut. Toen ze vertrokken hoopten we nog enige tijd op een spoedige terugkeer, maar die bleef uit.
Weer gaan liggen, al kon ik niet direct de slaap vatten. Maar goed ook, want even later lieten twee Hyena’s zich zien. Beide kwamen even drinken. Doordat zij erg beweeglijk zijn, waren een deel van de foto’s onscherp. Daarna toch nog even in bed gelegen. Kon de slaap niet meer vatten. Mijn gedachten gingen terug naar de ervaringen van de achterliggende negen dagen. Ervaringen die mij altijd bij zullen blijven. Zimanga is een bushparadijs voor fotografen.
Dat het paradijs hele mooie mogelijkheden biedt mag blijken uit een deel van de foto's. Nog nooit vond ik het zo moeilijk om beelden te selecteren. Gelukkig kan ik er straks als ik ook over het eerste deel van de reis een blog heb geschreven en een sectie Zuid Afrika aan mijn site heb toegevoegd nog meer laten zien!
