Jufferkraanvogels fotograferen in India

Eind 2018 gingen we voor de derde keer in 6 jaar naar India. Net als de eerdere keren waren familiebezoek en cultuur belangrijke elementen van de reis. De vorige keren was er ook een groot aandeel voor natuur, maar dit keer beperkte zich dat tot het bezoek van een dag aan het Khichan Bird Sanctuary en van een ochtend aan het Kumbhalgarh Wildlife Sanctuary. Over dat laatste kunnen we kort zijn. Leuk om te doen, maar alleen als je er toevallig toch voorbij komt.

Het Khichan Bird Sanctuary is in de winter echter zeker een bezoek waard! Het begon ooit toen een Jain gelovige terugkeerde in zijn geboortedorp en bij gebrek aan werk door een familielid gevraagd werd de lokale vogels te voeren. In het Jain geloof bestaat een groot respect voor het dierenleven. In veel steden worden duiven gevoerd door gelovigen.

Al snel kwamen ook een klein aantal Jufferkraanvogels (Demoiselle Cranes) een graantje meepikken. Dat was het begin van een winter op winter groeiend aantal. Tegenwoordig hoor je schattingen van 6.000 tot 10.000 vogels. Er is ook een aantal keren bij National Geographic Travel een artikel over verschenen. Wat de aantallen ook zijn, het moest fenomenaal zijn en daar wij de stad Jaisalmer zouden bezoeken en dan redelijk dichtbij het reservaat waren, was het besluit vrij snel genomen om er een bezoek aan te wagen. We besloten te slapen in het het nabijgelegen Phalodi.

Na een tijdig vertrek uit het prachtige Jaisalmer reden we in een kleine 2 uur naar Phalodi. Snel ingecheckt en vertrokken naar het Khichan Bird Sanctuary. Met behulp van Google Maps hadden we het vrij snel gevonden. Bij het uitstappen leek niets nog te wijzen op de aanwezigheid van de Demoiselle Kraanvogels.

Enthousiast liepen we de trap op naar het uitkijkpunt en zodra ik boven kwam viel mijn mond op van verbazing. Wat een indrukwekkend geluid van al deze Jufferkraanvogels en wat een prachtig gezicht. De Jufferkraanvogels stonden bij een waterplas tot vrij ver het veld in.

Vervolgens begon de echte uitdaging. Hoe maak je bij schel zonlicht en deze aantallen vogels mooie en aansprekende foto’s. Bovendien was de positie van waaruit ik kon fotograferen te hoog. Al snel probeerde ik naast het uitkijkpunt te komen, maar onmiddellijk vlogen een aantal vogels op. Dat kon dus niet echt goed.

Daarom geprobeerd overzichtsfoto’s te maken, die de massaliteit laten zien. Met mijn 24-70 lens op fullframe werkte dat maar beperkt. De afstand was meestal te groot. Met mijn 100-400 mm lens ging dat al stukken beter. Lastig blijft wel waar snijd je de foto af. Alle foto’s hadden afgesneden vogels. Het kan niet anders en is in mijn visie ook niet zo heel erg. 

Andere foto’s lieten zo veel vogels zien, die met name in het geval van vliegen elkaar overlapten en het geheel zeer onoverzichtelijk maakten. Ook is het lastig om vast te stellen waar je op wil scherp stellen. Dit alles gaf mij het inzicht dat ritme en synchroniteit belangrijke elementen zijn voor zulke foto’s. Door daar meer op te letten, minder foto’s te maken en te experimenteren met het scherpstelpunt, lukte het mij beter om acceptabele beelden te maken.

Af en toe kwamen er vogels redelijk dichtbij voorbij gevlogen en dat stelde mij in staat om vluchtbeelden te maken. Overbelichten was gezien de heldere lucht wel nodig, wilde ik voorkomen dat de vogels te donker werden. Zodra het aantal vogels in vlucht toenam werden de hier boven genoemde elementen steeds belangrijker. En die aantallen waren zeker groot als lokale honden of vee besloten de boel te verstoren.

Na enige tijd vertelde een lokale knul mij dat er een tweede plasje was op loopafstand. Bij dit grotere plasje stonden net zulke grote aantallen Jufferkraanvogels. Ook hier was een lage positie een grote uitdaging. Het plasje bevatte overigens ook behoorlijk aantallen andere vogels. Waaronder Slobeenden, Wintertaling, Steltkluten, Kemphanen, Oeverloper en Kleine Strandloper. Ook hier enige tijd gefotografeerd. Daarna even terug naar de auto om iets te eten en uit de zon te zijn. In overleg met de chauffeur en mijn vrouw besloten we te blijven tot zonsondergang. 

Op mijn telefoon had ik al gekeken waar de zon onder zou gaan. Ook mogelijke beelden had ik al voor ogen. Daarbij speelde tegenlicht een belangrijke rol. Silhouette vluchtbeelden en als mogelijk ook lage beelden van staande Jufferkraanvogels, tegen de zon in. Dat laatste bleek om twee redenen niet te gaan.

De eerste was dat de zon achter de bebouwing onderging en dat er een nevelachtige bewolking was, die de zon ruim voor zonsondergang blokkeerde. De tweede was, dat ik wel een lagere positie had gevonden in een kuil langs de weg, maar dat ik nog steeds niet laag genoeg kon komen en ook nog de juiste hoek moest hebben richting de ondergaande zon.

Uiteindelijk ben ik tegen zes uur teruggelopen naar de auto. Onder de indruk van wat ik gezien en beleefd had en benieuwd naar de beelden. Ik had relatief weinig tijd gehad om terug te kijken en was bovendien regelmatig benaderd door lokale bewoners voor een praatje en het verzoek om te mogen kijken op mijn camera of door de Swarovski kijker, die ik mee had. Ze waren verbaasd over wat ze zagen en bleven vaak rondhangen. Uiteraard ook hopend op een kleine bijdrage van mijn kant. Meestal doe ik dat niet, daar anders het halve dorp langs komt.

Al snel werden we uitgenodigd om bij de buurman op het dak te komen. Hij is zeer actief bij de bescherming van de Jufferkraanvogels en heeft o.a. met succes gestreden tegen elektriciteitsmasten, die de aanvliegroutes beperkten. Ook verzorgd hij gewonde dieren en is hij betrokken bij het voeren. Terecht is hij heel trots op wat hij bereikt heeft en liet hij ons kranten en tijdschriftartikelen zien over zijn werk. 

Hij vertelde ons ook geduld te hebben. Het was koud en er hing laaghangende bewolking. Een mooie gelegenheid om ook wat te experimenteren met bewogen beelden. Blijf dat lastig vinden, maar heb onderin toch een beeld opgenomen om het te laten zien.  

Geleidelijk aan kwamen steeds meer Demoiselle Kraanvogels overgevlogen en streken in de omgeving neer. Na verloop van tijd stegen ze op en landen in het landje naast het overgeleverd. Zoals de buurman al had aangegeven kwam het vervolgens echt op gang. Duizenden Jufferkraanvogels kwamen van het graan eten op de binnenplaats. Een enorm indrukwekkende vertoning, die ik geprobeerd heb vast te leggen. Door de enorme aantallen en het soms moeizame licht heb ik veel minder foto’s gemaakt dan ik verwacht had.