India's prachtige natuur

Na jaren voor business in India te zijn geweest ging ik samen met Anita in 2013 naar India voor een reis met veel cultuur en natuur. We bezochten o.a. Bandhavgar en Ranthambore en hadden het geluk om in Bandhavgar tijgers te kunnen zien. In 2016 volgde een reis naar Gujarat rond het huwelijk van mijn zwager en eerder dit jaar gingen we op familie bezoek en combineerden dat met een bezoek aan Khichan Bird Sanctuary.

Toen Wildpix Travel besloot een reis naar India aan te bieden, was de keuze snel gemaakt om deel te nemen. Eind november was het zover. Na een vlucht via Parijs, kwam ik rond 23.30 aan op het vliegveld van New Delhi. Vooraf had ik mijn e-visum geregeld, maar helaas was de immigration service uiterst traag. Na bijna 1.5 uur snel wat geld gewisseld en mijn koffer opgehaald. Gelukkig werd ik opgewacht en snel naar het hotel gebracht. De volgende ochtend bij het ontbijt ontmoette ik mijn reisgenoten. Deels bekende gezichten als Johnny, Wietse en Martin (onze Wildpix gids) en deels nieuwe reisgenoten als Evi, Mieke en Paul.

Om 8 uur vertrokken we voor de busreis naar Keoladeo National Park bij Barathpur. Dit is het bekendste vogelreservaat van India. In 2013 was ik er al een paar uurtjes met Anita. Toen midden op de dag, wat voor natuurfotografie niet optimaal is.

Aangekomen bij het hotel, volgde een vriendelijke ontvangst en de lunch. Daarna snel naar het park. In het park werden we vervoerd met Riksja’s. De eerste middag bleven we zoveel mogelijk bij elkaar om iedereen wegwijs te maken in het park.

Het park heeft grote broedkolonies van Yellow Billed Storks, Cormorants, purple Herons and Great White Egrets. Verder zie je verschillende eenden soorten, IJsvogels, en roofvogels. Heb alle bezoekjes met de 90 D en mijn 100-400 gefotografeerd. 

Voor de zonsondergang verzamelden we in een zijweggetje. Je kijkt dan naar de kolonies Aalscholvers, Ooievaars en de ondergaande zon. Mooie silhouetten zijn dan de uitdaging. Gelukkig gingen we de tweede dag weer en toen schoot ik er één waar ik echt blij mee ben.

Iedere avond gingen we naar de twee nachthutten. Gezien de ligging van het hotel in het drukke Barathpur was het geen verrassing dat het verre van stil was in de hut. Naast de nodige honden, die we zo goed mogelijk wegjoegen, kwamen er ook katten langs. Allereerst hybride vormen van de Wild Cat en de huiskat. Maar vervolgens ook de echte Civetkat. We hoopten ook nog op de Jakhals, maar die zagen we wel in de tuin, maar niet voor de hut.

Op de tweede dag gingen we s’ochtends naar de hutten. Zelf koos ik voor hut 7 met als leukste extra’s een Mangoeste en een gedomesticeerd varken. Er was veel vogelactiviteit en ook de Eekhoorns lieten zich goed zien. Bin het ontbijt hoorde ik dat ook de andere hutten redelijk tot goed werkten. In het tweede deel van de ochtend hadden we in hut 7 ook nog een prachtige havikskoekkoek.

De tweede middag in Keoladeo was top. De gidsen ontdekten een paartje Sarus Cranes met jongen en we konden voorzichtig kruipend ze tot redelijk dichtbij benaderen. Liggend op de grond schoten we onze foto’s, terwijl het licht steeds mooier werd. Een absoluut hoogtepunt van deze reis!

De derde dag gingen we voor de zonsopgang naar Keoladeo, maar helaas hielp de smog / mist combinatie niet mee. Heerlijk gespeeld met meervoudige belichting van vogels en aparte beelden gemaakt. Ook samen met Paul geprobeerd om met High Key mooie beelden te maken. Ook maakten we combinaties met beide technieken. Lang niet allemaal even mooi of aansprekend. Vandaar dat ik velen uiteindelijk heb weggegooid. 

De middag was weer voor de hutten. We hadden weinig succes. Daarom ook hier gespeeld met meervoudige belichting. Zonder succes deze keer, maar ik blijf het proberen. Het geeft de mogelijkheid om je eigen sfeer en emoties mee te geven aan je beelden. Bij een volgende reis gaan we ongetwijfeld iedere middag voor de zonsondergang. Het beeld hiernaast is mijn favoriete beeld van de zonsondergang.

De volgende dag was een lange reisdag. Eerst per busteug naar Delhi en daarna per vliegtuig naar Raipur. Daar aangekomen volgden 4 uur per auto naar Kanha. We logeerden niet ver van de Mukki ingang. Ook op dit resort waren nachthutten, maar deze eerste avond konden we gelukkig tijdig naar bed.

Dag 5 begon met een safari in de core zone van het Kanha National Park. Er was flink veel mist en de open moerasvelden lieten schimmen van de verschillende herten zien. Er zijn in Kanha Sambur Deer, Spotted Daar, Muntjacs en Swamp Deer. Ook de Humanun Langur Monkeys zijn ruim aanwezig.

Al deze dieren hebben een alarmkreet, die helpt om Tijgers te spotten. De gidsen in het park zijn sterk gericht op het spotten van die Tijgers. Voor andere dieren hebben ze relatief weinig belangstelling. Ze zijn ook niet allemaal even goed, maar wij hadden relatief veel geluk en troffen die ochtend een prima gids. Die was net als wij zeer enthousiast toen we een Indiase Wilde Hond zagen. Een unieke waarneming, die we prachtig vast konden leggen en ook even konden volgen.

Al volgend stuiten we op een tracker op een olifant, die ons aangaf net een Tijgers te hebben gezien. Wij zagen die Tijger uiteindelijk niet. Maar met de Wilde Hond hadden we toch een prachtige ochtend. Bij terugkeer bleek dat de andere groep wel een Tijger had kunnen vastleggen.

Die middag gingen we weer, net als de daarop volgende dagen. Soms naar de core zone en soms naar de buffer zone. Voordeel van de core zone is het grotere aantal aanwezige Tijgers, maar het nadeel is het groot aantal voertuigen en de drukte. In de bufferzone is het moeilijker ze te vinden, maar veel stiller en als setting vaak mooier.

In beide zones troffen we de Gaur. Een zeer indrukwekkend dier uit de buffel familie. Het gewicht van het mannetje kan 1600 kilogram bedragen. Ooit had ik er, in India, één gezien, maar erg ver weg. Die leek niet erg groot. Toen we dit keer een Gaur op 2 a 3 meter van de jeep te zien kregen, beseften we ons goed hoe groot die is. Direct na deze foto maakten we plaats voor deze gigant. 

Ondertussen bleven we naarstig speuren naar de Tijgers. Soms zo gehaast, dat bv de Muntjacs door de gidsen over het hoofd werden gezien. gelukkig konden we dat later nog goed maken. Er is veel meer moois te zien dan alleen Tijgers. De derde middag drive, werd een succes. We zochten in de bufferzone naar Tijgers en hoorden eerder die dag de alarmgeluiden voor Tijgers en ook die middag. Helaas was het al erg donker toen een Tijger de weg over spurt. Heel ven was die in beeld. Tekort voor een foto, maar op een snelheid, die ons versteld deed staan.

Ook hier gingen we iedere avond naar de nachthutten. Er zijn er drie en die zijn allemaal de moeite waard. De setting vind ik persoonlijk het beste in hut drie en daar is de foto hiernaast ook genomen. Het licht is beperkt en ISO moest dan ook naar 6400, zelfs met een lichtsterke lens. Overigens maakt ook de kwaliteit van de beeldchip een groot verschil. Met de nieuwere full frame camera's was ISO 4000 vaak al voldoende.

Verschillende keren lieten zich meerder Jakhalzen zien. De interactie kun je door de beperkte sluitertijden niet echt goed vast leggen. Maar als beleving werkelijk schitterend. Ook de laatste avond gingen we, maar het bleef toen stil. Althans wat betreft de dieren. Geheel en al in de stijl van India was er veel geluid van een feest in de tuin van ons hotel. Natuur en mens leven hier op een bijzondere manier samen.

De laatste ochtend gingen we weer naar de core zone. De hotelmanager functioneerde als onze chauffeur en hij heeft er werkelijk alles aan gedaan om ons nog Tijgers te laten zien. Twee keer waren we vlakbij, maar succes bleef uit. Ook dat is de pracht van de natuur in India. Het is onvoorspelbaar. Geen Tijger vastleggen en wel Muntjac en Wilde Hond. Dat had ik niet verwacht!

To slot nog wat beelden van deze prachtige reis, die ik komend jaar ga begeleiden.