Afronding Spreeuwen zwermen project

In een eerder blog schreef ik over de fotografische ontwikkeling, die ik probeer door te maken. Daarbij kwamen de tegenvallers, meevallers en de doorlopen stappen aan de orde.

Een groot deel van die ontwikkeling heb ik de afgelopen 2,5 jaar gedaan met behulp van mijn Spreeuwen zwermen project. Beelden uit dit project zijn onderhand te zien op de speciale Spreeuwen pagina onder experimenten.

In dit blog meer over laatste fases en de voorlopige afronding van dit project. Gelukkig had ik ook nu weer ondersteuning van Bart Siebelink. Zonder zijn stimulering, hulp en continue challenge was dit project nooit geworden wat het is.

Verder in dit blog ook meer informatie over het proces van het maken van en het laten drukken van een koffietafelboek. Daarbij deel ik mijn ervaringen met Saal Digital en hun Professional Line fotoboeken.

Het project begon ooit met een meervoudig belicht beeld dat bij de Groene Camera een eervolle vermelding kreeg en het lezen van het boek "Grip op creativiteit" van Bart Siebelink. Hij beveelt aan een project te starten. Voor mij werd dat project "Spreeuwen zwermen".

Zoals ook al in het eerdere blog stond liep ik op enig moment vast en heb mij bij Bart gemeld voor online coaching. Eerijk gezegd was ik nog wat sceptisch voordat ik begon, maar al snel bleek dat ik nieuwe dingen moest leren en op een andere manier moest gaan kijken naar mijn eigen foto's. 

Via het maken van Flipbooks, het starten met video, gesprekken over en werken aan series groeide mijn inzicht. Ook het bespreken van beelden hielp enorm. Ik kreeg een scherper beeld van visuele samenhang en creatieve mogelijkheden.

Om onderscheidende beelden te maken, bleef ik regelmatig naar de bekende gebieden gaan. Vooral De Houtwiel was mijn favoriet, maar in totaal bezocht ik op meer dan 100 avonden, meer dan 10 gebieden en schoot ik duizenden foto's. Zelfs na selectie bleven er vele honderden over. De vraag was hoe lang ga ik er mee door.

Maar hoe maak je een einde aan het project? Wat doe je met al die foto's en verzamelde kennis. Dat waren de vragen, die ik met Bart wilde bespreken in de vierde coaching sessie. Zoals altijd was Bart heel duidelijk. Je bepaalt zelf wanneer en hoe je het project afrond. Omdat proces te bespoedigen moedigde hij mij aan om een koffietafel boek te maken.

Niet alleen met foto's, maar ook met teksten, die als achtergrond de kennis over Spreeuwen zwermen op een toegankelijke manier presenteren. Geef daar een eigen invulling aan en laat dat ook zien in het boek.

Waar komt je fascinatie voor Spreeuwen zwermen vandaan? Hoe is je kijk op Spreeuwen zwermen verandert? Wat heeft de beelden, die je gemaakt hebt beïnvloed? Welke gevoelens speelden een rol?

In eerste instantie best een uitdaging. Hoeveel wil ik van mijn eigen gedachten en gevoelens aan het papier toe vertrouwen? Is dat überhaupt wel iets wat anderen willen lezen? Tijdens mijn overpeinzingen tijdens het schrijven van mijn dagelijkse "morning pages", besloot ik dat ik het in ieder geval kon proberen.

Zo gezegd, zo gedaan. De eerste column stond al snel op papier. Volledig binnen mijn comfort-zone ging het over de wetenschappelijke kennis over Spreeuwen zwermen. In volgende columns bleef ik in eerste instantie ook weg bij mijn gevoelens.

Op 15 november 2021, veranderde iets. Het was de verjaardag van mijn overleden vader. Ik bezocht zijn natuurgraf en veegde wat poep van de houten schijf. Die dag reed ik door naar de Houtwiel, en daar overviel de Spreeuwen zwerm mij. Vlak boven mijn hoofd werd het zwart en de poep viel rond en op mij neer. Terug in de auto schreef ik een gedicht. Iets wat ik nog nooit echt gedaan had. 

Het hielp mij om te reflecteren op de gebeurtenissen van de achterliggende jaren. Bijvoorbeeld in het werkzame leven, maar ook het privé leven, met als hoogtepunten de huwelijken van mijn kinderen, het samenzijn met Anita en de geboorte van mijn kleinzoon William. Ook de moeilijke momenten als het verlies van mijn beide ouders en hun lijden voordien kregen een plaatsje. 

Maar hoe maak je nou een mooi koffietafelboek? En hoeveel wil ik er eigenlijk laten drukken? Hoe werkt dat eigenlijk? Tijd om weer hulp te vragen aan Bart. Ik stuurde hem zoals altijd een uitgebreide agenda met mijn vorderingen en een draft voor het boek.

Zoals elke keer was Bart weer stimulerend. Hij benoemde wat hij goed vond en gaf zeer waardevolle aanwijzingen. Allereerst adviseerde hij om slechts 1 exemplaar te drukken voor mij zelf. Een advies wat ik ook ter harte heb genomen.

Ook werd ik gewezen op het belang van typologie voor leesbaarheid van mijn teksten. Teksten, die kritisch werden doorgenomen op de link naar de foto's, die ik er bij had gevoegd en op wat nu de essentie was. Nieuwe titels voor de columns zouden, die essentie beter moeten weergeven. 

We bespraken ook de plaats van de verschillende foto's. Uiteindelijk heb ik een herschikking gemaakt, beelden verwijderd en beelden toegevoegd. Het wijdse beeld van Spreeuwen zwermen boven De Houtwiel, genomen met groothoek, is de eerste foto aan de binnenzijde van het boek. De derde foto in dit blog koos ik uiteindelijk voor de voorzijde. Mede omdat de titel en ondertitel mooi geplaatst konden worden.

Een andere reden om deze foto te kiezen was dat ik besloot om een Professional Line fotoboek bij Saal Digital te laten drukken. De voorzijde van zo'n boek heeft een cover van Acrylglas en mij leek dat deze foto, daar geschikt voor was. Gelukkig bleek dit ook het geval te zijn.

Ik koos er zelf voor om met de templates van Saal Digital het fotoboek te ontwerpen in Photoshop. Dat was een omslachtig proces. Niet wat betreft de foto's. Dat ging erg gemakkelijk. Al heb ik nog vele keren de volgorde en de keuze voor foto's aangepast. Daarbij speelde visuele samenhang en de link naar de teksten een belangrijke rol.

Het plaatsen van de teksten in columns en de controle op spelfouten was erg onhandig en complex. Vooral het afbreken van woorden op onnatuurlijke plekken maakte het lastig. Uiteindelijk heb ik 10 keer een ontwerp gemaakt en gecheckt. Hetgeen niet heeft kunnen voorkomen, dat er toch nog wat foutjes ingeslopen zijn.

Al met al ben ik heel blij met het eindresultaat. Het is prachtig gedrukt en een waardig koffietafelboek. Anita en de kinderen waren heel complimenteus over het resultaat. De persoonlijk invalshoek biedt bovendien aanleiding tot mooie gesprekken. Tot slot wat beelden van hoe het er uit ziet. Niet de mooiste foto's maar wel een leuke impressie.