Okavango Delta

Het afgelopen jaar was een relatief rustig jaar wat betreft verre reizen. In het najaar merkte ik dat ik met name Afrika miste. Menige avond keek ik naar de livestream op YouTube van de hut van de Lentorre Lodge. Daar komen in september en oktober regelmatig bijzondere soorten voor de hut, zoals Caracal en Striped Hyena. Ook Luipaard en Leeuw laten zich regelmatig zien. Ook keek ik naar de livestream van Kings Camp. Iets minder spectaculair, maar soms ook heel bijzonder met bijvoorbeeld 9 leeuwen tegelijk.

 

Op Facebook zag ik een foto van Ruud Mulder gemaakt in de Shomphole hut. Een andere prachtige nachthut, maar zonder livestream. Naast de complimenten voor het beeld, vroeg ik Ruud naar hoe hij de hut geboekt had. Hij vertelde mij dat hij de boeking had gemaakt via Jos van Bommel van Van Bommel Safaris.

 

Ik besloot daarop contact op te nemen met Jos van Bommel. We dronken samen een kop koffie. Jos heeft een grote kennis van Afrika en wist over veel gebieden en lodges, die ik overweeg ooit nog te bezoeken te vertellen. Heel waardevol om zijn kennis te gebruiken, bij het maken van plannen. Jos bood mij aan om met hem mee te gaan naar de Okavango Delta in Botswana. De lodge waar hij met Yvette in december heen zou gaan is bekend van de documentaire "Living with Leopards" van Netflix.

Thuis keek ik naar en genoot van de documentaire. Prachtige beelden en prachtig licht in combinatie met een mooie verhaallijn over de luipaarden in het gebied. Ook de lodge, toen nog in gebruik bij de filmploeg kwam even in beeld. 

 

Ik besloot mee te gaan en mocht uitkijken naar een verblijf van 9 nachten in de lodge. Een lang verblijf in de lodge heeft als voordeel dat alle energie en inspanning kan gaan naar het fotograferen van het wild en de vogels. Geen verplaatsingen en geen inpakken en uitpakken, maar fotograferen, uitrusten en foto's bewerken.

 

Na een vlucht en nacht in Johannesburg ontmoette ik, Jos en Yvette, de volgende ochtend op het vliegveld. We vlogen naar Maun en vervolgens per helicopter naar de lodge, die over de weg, maar moeizaam bereikbaar is. In de middag hadden we onze eerste drive, met als hoogtepunt moeder Cheetah en haar 1 jaar oude jong (mannetje). Moeder is gewond en loopt moeizaam, hetgeen haar uiterst kwetsbaar maakt. Het jong is onervaren en moest noodgedwongen jagen. Gelukkig lukte hem dat aardig in de negen dagen, dat wij er waren. We konden ze vast leggen met tegenlicht. Altijd mijn favoriete licht. Later in de week werkte ook een mannetjes leeuw mee.

De volgende ochtend hadden we het geluk onze eerste Luipaard te zien. Wel wat weggedoken in een bosje, maar doordat de jeep voor mij optimaal werd neergezet, kon ik er toch een aantal foto's van maken. Er was zelfs tijd om de 2.0 converter te gebruiken, waardoor ik bijgaand portret kon maken.

 

In de middag besloten we op zoek te gaan naar de leeuwen. Er is een groep van 22 leeuwen, samengesteld uit volwassen vrouwtjes en welpen van verschillende leeftijden. We hadden die middag geen succes. Het gebied is enorm groot en hoewel we, van de nog steeds aanwezige filmploeg aanwijzingen hadden gekregen, konden we ze niet vinden. 

 

Op de terugweg werd iedere avond met een spotlight geschenen. We zagen onder andere een aantal keren een African Wild Cat, één keer Bat-eared Fox en zelfs een keer Kerkuil. Daarmee waren de nightdrives zeer succesvol en kwamen we regelmatig laat thuis.

 

Het meest bizarre was de derde avond. We waren bijna terug in het kamp en terwijl we naar benden rijden, zien we een luipaard liggen onder aan de heuvel. Het bleek een mannetjes luipaard te zijn. Hij leek omhoog te kijken naar een boom. We draaiden de auto en zagen vervolgens een tweede luipaard met het spotlight. Een vrouwtje rustend in de boom. Het vrouwtje vertrok op enig moment uit de boom en verdween in het donker. het mannetje volgde haar. Heerlijk om ze te zien en te fotograferen.

De volgend ochtend gingen we weer op zoek naar de leeuwen. Gelukkig kregen we nog meer hulp van de filmploeg. Die wezen ons de plek waar de leeuwen een wildebeest hadden gedood en gegeten. De leeuwen gingen net op stap en liepen richting de waterhole.

Bij de waterhole kwamen steeds groepjes leeuwen water drinken. Het licht was vrij hard en de randen rommelig. Onze positie was wat hoger en daarmee bleken reflecties de beste mogelijkheid. Vervolgens zochten ze de schaduw op. Ook daar konden we ze nog fotograferen, voordat ze in slaap vielen.

 

In de middag zochten we ze weer op. Opnieuw werd er gedronken en veel geslapen. Uiteindelijk was het mooiste moment de komst van een olifant, die ook wilde drinken. Hij joeg de leeuwen op, hetgeen mooie fotografie kansen bood. 

 

Terug in het kamp genoten we, net als alle andere dagen van het heerlijke eten. De verzorging in de lodge is van hoog niveau en bovendien zijn de medewerkers vriendelijk en behulpzaam. De tenten zijn ruim en van alle gemakken voorzien. Heerlijke bedden met een klamboe tegen de muggen, een ruime badruimte met een prima douche. Die heb ik vaak gebruikt daar het overdag soms boven de 40 graden celsius was. De ventilator verkoelt wel wat, maar kon niet op tegen de hitte. S'nachts koelde het gelukkig wel wat af. Met veel geluiden van de dieren op het veld voor de lodge en soms zelfs onder de tent, schrok ik af en toe wakker.

Niet elke ochtend hadden we direct geluk met een mooie waarneming en of een prachtige zonsopkomst. Op een ochtend leek het een stille drive te worden, totdat we van de filmploeg hoorden dat er een luipaard was gezien. We volgeden het vrouwtje een tijdje. Ze ging liggen in een bosje. Ze leek wat opgezwollen tepels te hebben, waarop we besloten bij haar te blijven. Na een uur stond ze op en ging ze weer wat verder staan kijken. Plots liep ze naar een boom en schoot omhoog.

 

In deze boom bleek ze haar welpen verborgen te hebben. Er zat een gat in de vork van de boom en daar zaten ze verstopt. De filmploeg bleef daar wachten, terwijl het luipaard vrouwtje was gaan slapen. Wij zijn teruggegaan naar de lodge en besloten weer vroeg terug te gaan. 

 

Toch waren we net te laat, om de verplaatsing van de eerste welp mee te maken. Gelukkig bleek er een tweede welp te zijn. We konden vastleggen, hoe die werd verplaatst naar de nieuwe plek. Bij de nieuwe plek, een holle boomstam, verzorgde ze haar jongen en liet ze drinken. Een onvergetelijke ervaring met unieke beelden als gevolg. Af en toe heb ik ook wat gefilmd. Met een lange lens blijft stabiliteit een uitdaging, maar de resultaten zijn redelijk. Eigenlijk zoek ik nog naar een goede oplossing voor filmen vanuit een safari voertuig.

De volgende ochtend zijn we uiteraard weer gaan kijken bij het luipaard en haar welpen. Ze had besloten ze weer te verplaatsen. Opnieuw waren we getuige van een verplaatsing. De eerste had al plaatsgevonden. 

 

Dit keer bracht ze de welpen naar een volstrekt ontoegankelijke plek. Struiken en bomen weerhielden ons om dichtbij te komen. We besloten daarom om te gaan ontbijten. Genietend van thee, koffie en yoghurt met fruit en uiteraard vers gebakken cake, werden we opgeschrikt door alarm calls van impala's. We besloten snel te gaan kijken. Nog net zagen we het luipaard een welp wegbrengen naar een vogend bosgebied. We verloren ze daarna uit het oog en konden haar en haar welpen niet meer terugvinden. 

 

In de middag deden we wel een extra poging, samen met de filmploeg, maar zonder succes. Wel zagen we een prachtige Verraux Eagle Owl, die werd lastig gevallen door een Drongo. Met de pre-capture functie van mijn nieuwe Canon R1, lukte het mij om zo'n aanval vast te leggen. Een hele fijne nieuwe functie voor Canon. Later in de week gebruikte ik hem ook om opvliegende vogels vast te leggen.

De volgende dag was een hele afwisselende. We zagen vechtende hippo's, parende leeuwen, een prachtige groep red lechwes, veel verschillende vogels, olifanten en veel meer.

 

In de middag maakten we iets unieks mee. Onze uitstekende gids, T.T., zag op grote afstand leeuwen. We besloten er naar toe te gaan en te kijken wat ze deden. Ze bleken te gaan drinken. Door de droogte was het water bijna opgedroogd en vervuild. De leeuwen besloten naar een andere waterhole te gaan. Dar wachten we ze op.

 

In het water lag een krokodil rustig te wachten. Ook lag er een hippo. Kennelijk irriteerde de krokodil de hippo. Deze besloot de confrontatie aan te gaan en duwde de krokodil opzij. Ook liet hij even zijn tanden zien. Tot onze verbazing liep de hippo vervolgens het water uit, om op zoek te gaan naar een nieuwe waterhole. De leeuwen besloten gezien de aanwezigheid van de krokodil om verder op in de schaduw te gaan liggen en de waterhole te mijden. Wij besloten op zoek te gaan naar de wilde honden, waarvan gemeld was, dat die in de buurt van een waterhole waren gezien. We vonden ze slapend. Vrij snel werden ze wakker en maakten zich op voor de jacht. Een impala was op de verkeerde plek en moest dat met zijn leven bekopen. Op de onderstaande foto, zie je nog net de wilde hond zijn kop.

Ook de volgende dag vonden we in de middag de wilde honden. Wederom waren we getuigen van de jacht op impala. Een jonge onervaren wilde hond, liep rechtstreeks af op de impala's. Die stoven uit elkaar en in de chaos, pakten de wilde honden twee jonge impala's. Die werden levend gegeten en er ontstond strijd om de laatste restjes.

De jacht van wilde honden gaat op een hele hoge snelheid. Je kunt het niet goed volgen met een safarivoertuig. Daarvoor is het terrein te oneffen en de snelheid te hoog. Snel ter plaatsen zijn biedt wel de mogelijkheid om beelden te maken van het eten en de daarbij horende onderlinge twisten.

 

Na deze kill hebben we ze niet weer terug gezien. Wellicht lag dat aan het feit, dat de leeuwen richting de plek van de wilde honden kwamen. Wilde honden proberen mogelijke gevaren te ontlopen. Zo zijn ze ook voorzichtig bij de waterholen. Je weet immers nooit of er een krokodil in zit of een agressieve hippo.

 

In het gebied leven ook veel verschillende antilopes. Naast impala, zie je veel tsetsebe, red lechwe, zebra en wildebeest. Meest bijzonder is de aanwezigheid van roan antilope. We hebben ze een aantal keer gezien en zelfs kunnen fotograferen met tegenlicht. Er lijken er maar twee te zijn in het gebied, wat het extra bijzonder maakt. Nu maar hopen dat ze het overleven. 

Op onze laatste volledige dag vonden we in de middag weer de grote groep leeuwen. Ze lagen verspreid wat te slapen, maar bleken al snel in beweging te komen. Ze liepen als groep door het landschap, wat prachtige fotokansen bood. 

 

Het was weliswaar erg donker aan het worden, maar de groep rustte even uit op een termieten heuvel. Wat de gelegenheid bood om wat te filmen. Je merkt dan een verschil met fotograferen. De aanwezige grasjes, de wat rommelige setting en de drukte van de grote groep leeuwen op een kluitje lijken bij film minder hinderlijk, dan bij het fotograferen. Lastiger is het wel om de focus goed te houden. 

 

Uiteindelijk liepen de leeuwen door. Het was duidelijk dat ze op jacht gingen. De grote groep jongvolwassen leeuwen zijn daarbij een grote handicap. Die verraden de aanwezigheid van de groep leeuwen door te snel tot actie over te gaan, niet voldoende laag te blijven, of door speelsheid. We zagen de jacht op een groepje zebra's mislukken en besloten ze met rust te laten, in de hoop dat ze met succes zouden jagen.

De laatste ochtend hadden we een mooie drive, met aandacht voor vogels, het maken van high key beelden en het spelen met langzame sluitertijden. Dat laatste is iets waar Jos heel erg goed in is. Met Yvette als back-up voor prima beelden, experimenteert Jos er op los met langzame sluitertijden en panning. Dat inspireerde mij om het ook wat vaker te doen. Enkele voorbeelden daarvan kun je vinden in de bijgevoegde beelden. 

 

Al met al een zeer geslaagde reis met dank aan Jos en Yvette voor hun gezelschap en de uitnodiging om met hen mee te gaan. Het was puur genieten. Naast de beelden en dit blog vond ik het ook leuk om een filmpje te maken. Dit staat op YouTube.

Reactie schrijven

Commentaren: 2
  • #1

    Jacqueline van Wanrooij (zondag, 05 januari 2025 15:42)

    Prachtige beelden van een prachtige reis.

  • #2

    Gina Heynze (zondag, 05 januari 2025 18:01)

    Wat een prachtige beelden heb je mee naar huis gebracht. Onnodig te vragen of je genoten hebt waarschijnlijk.